شهید سعیدی بسیار کم حرف بود اما اهل عمل. قلبی پاک، بدون کینه، آرام و متین داشت. در جبهه با جسارت فراوان خود به دشمن یورش می برد. خانواده خود را بسیار دوست داشت. ساده پوش و بی آلایش بود. اگر کسی دست یاری به سمت او دراز می کرد با گرمی ان را می فشرد و پای سفره ساده آنها می نشست.

با اطاعت از فرماندهی، تجربیات خود را در اختیار دیگران قرار می داد. سر وقت در جلسات حاضر می شد اما خود را در چارچوب دیسپلین اداری قرار نمی داد.

نیروهای خود را بسیار دوست داشت. با جوانان و نوجوانان بسیار دمخور و برای انها بسیار ارزش قائل بود. قراءت قرآن را هیچ وقت ترک نمی کرد.

با صوت زیبا قرآن می خواند و اذان سر می داد. در هر فرصتی به خانواده شهدا، جانبازان و ایثارگران سرکشی می کرد.

راوی : سرهنگ پاسدار‌ حبیب خدری